Aydan Aksakal, oliemaling, 2022

yeni bir adaya ulaşma umudu güzeldir. çünkü henüz ortada öyle bir ada yoktur. denizin orta yerinden, geride bırakılan adaya bakıldığında hissedilen şey hüzündür. çünkü artık ortada öyle bir ada da yoktur. iki adanın arasında ise sudan başka hiçbir şey yoktur. umuttan, hüzünden ve hiçlikten başka bir şey zaten yoktur.

robinson gariptir, diğer insanlar gibi: “artık geriye baktığımda yalıtılmış, yalnızlık içindeki adacığım gözüme dünyanın en hoş yeri gibi görünüyordu ve yüreğimin dileyebileceği en büyük mutluluk yeniden orada olabilmekti. heves içinde ellerimi adaya doğru uzatıp, ‘ah benim mutlu çölüm!’ dedim.”[1]

Burak Çakır

[1] D. Defoe, Robinson Cruose, çev. F. Kâhya, s.152-3.